Dag dag, daar ben ik met mijn eerste blogpost vanuit Lilongwe!

Woensdag ben ik hier na een reis van ongeveer 15 uren aangekomen. De reis was goed en tijdens mijn 5 uur durende overstap in Kenia (Nairobi) heb ik Ben (Benjamin) leren kennen, een jongen uit Ghana die richting Dubai vloog om daar weer als beveiliger te gaan werken voor ongeveer een jaar. Zo werd mijn tussenstop ineens best gezellig! Wat ik wel interessant vond is dat hij me vertelde dat zijn vader 3 vrouwen had tegelijkertijd. Uiteindelijk is zijn vader met zijn moeder overgebleven, maar Ben heeft dus -als ik me niet vergis- 10 broers en 3 zussen. Tot zover mijn reis!

In de middag maakte ik kennis met mijn huisgenootjes, 8 andere meiden. Moe als ik was overviel dit mij best wel een beetje. Voornamelijk omdat ze al een hele tijd met elkaar in huis hebben gewoond en er een paar vrij uitgesproken persoonlijkheden bij zitten. Na weer een paar nachten slaap voor mij en een paar dagen wennen aan elkaar vind ik het hier nu helemaal prima in huis!

Donderdag ben ik voor het eerst de stad in geweest, zo interessant om te zien hoe het leven hier is! Het is echt nauwelijks te vergelijken met Nederland. Overal lopen/fietsen/rijden mensen! Het lijkt heel chaotisch maar het gaat eigenlijk allemaal prima. De mensen zijn erg vriendelijk en heel relaxt. Iedereen doet alles op z'n eigen tempo, zo kan je bij de kassa soms best even wachten tot de kassière casual een deel van het geld uit de kassa geteld heeft. Dat vind ik best z'n charme hebben!

Qua vervoer zijn er hier een paar opties; lopend, met een fietstaxi, met een minibus, met een tuktuk of met een taxi. Voor ons is lopend niet echt te doen, 1 omdat we zulke lange afstanden totaal niet gewend zijn 2 we weten niet waar alles is en 3 in het donker alleen zijn is niet veilig. Daarom pakken we hier voor kleine afstanden soms een fietstaxi. Dat is best een hele beleving. Ik voelde me ten eerste best een beetje schuldig dat iemand zo hard voor me aan het trappen is en als tweede verbaasde ik me erover dat we niet onderuit gingen. Als ik in Nederland over een klein hoopje zand fiets vind ik het namelijk al moeilijk om niet uit te glijden, laat staan met super veel zand, slechte wegen, een slechte fiets en iemand achterop! De afstand naar mijn project is iets groter en ik neem daarom de tuktuk. Ik ga altijd met dezelfde persoon, deze werkt samen met Doingoood. De tuktuk is ook best een hele beleving en een grappige manier om elke dag heen en weer te gaan! Dan heb je dus nog de minibus, dat zijn kleine witte busjes die soms meer dan vol zitten; in een busje voor ongeveer 9 mensen zitten soms wel 14. Ze hebben wel busstops (vaak een hoek van een straat/kruispunt) maar pikken verder gewoon iedereen op die mee wil. De busjes zijn vaak niet bepaald in goede staat en je voelt je niet echt veilig als je rijdt, maar toch kom je altijd veilig aan, heeeul fijn. De taxi nemen we als we als het donker is nog ergens heen willen.

Dit weekend zijn we met z'n vijven naar een plaatsje aan Lake Malawi geweest genaamd Senga Bay. Even tussendoor; de taxi kwam dus een uur later dan we hem besteld hadden haha. Op de weg er naartoe heb ik vrijwel de hele tijd mn ogen uitgekeken naar alle dorpjes aan de kant van de weg. Weer heel anders dan in de stad en heel primitief. Wel heel mooi ook om te zien hoe ze daar echt leven van de mogelijkheden die ze hebben. Zaterdag gingen we met een boot naar een eilandje dat in het meer ligt. Op het eiland was verder niks dan natuur -rotsen, bomen, planten-. Daar hebben we kunnen snorkelen, tussen de vissen, wat ik dus heel eng vind maar toch gedaan heb . De jongens die ons naar het eiland brachten gingen terplekke ook koken voor ons. Onder andere zelf gevangen meerval uit het meer! Zondag kregen we van één van die jongens ook een tour door het dorpje heen. Dat was heel indrukwekkend! De foto's staan op m'n camera en ik typ dit op mijn mobiel dus die komen later nog.

Vrijdag ben ik voor het eerst bij mijn project geweest. Ik werd heel lief ontvangen en er werd mij verteld dat ik welkom ben! Er zijn denk ik op dit moment zo'n 30/40 kinderen tussen de leeftijden 0 en 5. Aan het einde van de week zal ik hier een blogpost over schrijven, dan ben ik er zeven dagen geweest!

Dit was het voor nu! Bedankt voor het lezen

Liefs